सर्पमित्र विकास माने व त्यांचे सहकारी अश्वजित जाधव यांनी अजगराला काढले व्यवस्थित बाहेर.
विजयदिप न्यूज.
कोयना धरणाची पाणी पातळी पाहण्यासाठी लावलेल्या मोजपट्टीच्या शेजारी असलेल्या अ‍ॅगलच्या शिडीवर धरणाच्या कर्मचार्‍यांना भलामोठा अजगर आढळून आला. त्यांनी याबाबत वरिष्ठ अधिकार्‍यांना कल्पना दिली व या अजगराला काढण्यासाठी सर्पमित्र विकास माने व त्यांचे सहकारी अश्वजित जाधव यांना मोठी कसर करून यशस्वीरीत्या बाहेर काढले असून जंगलात सोडण्यात येणार आहे.
कोयना धरणातील सकाळची पाण्याची पातळी पाहण्यासाठी तेथील कर्मचारी गेले असता. त्या कर्मचार्‍यांना पातळी पाहण्यासाठी लावलेल्या मोजपट्टीच्या शेजारी असलेल्या मोठ्या अ‍ॅगलच्या शिडीवर त्यांना हा भलामोठा अजगर दिसला. त्यांनी तात्काळ ही गोष्ट वरिष्ठांना कळवली. वरिष्ठांनी कोयना वन्यजीव चे वनरक्षक अतुल खोत यांच्याशी संपर्क साधून साप असल्याचे कळवले. वनरक्षक खोत यांनी महाराष्ट्र अ‍ॅनिमल रिट्रायविंग असोसिएशन (ए. आर.ए.) चे अध्यक्ष सर्पमित्र विकास माने यांना कळवले. विकास माने हे सहकारी अश्वजित जाधव यांच्यासह धरणाच्या भिंतीवरती पोहचले.
त्यादरम्यान त्यांना अजगर हे धरणातील पाण्यात उतरण्यासाठी असलेल्या अंगलच्या शिडीवर बसले असल्या दिसले व तिथे पोहचणे अवघड होते. खाली जायचं म्हणलं तर एका हाताने अ‍ॅअ‍ॅगल व दुसऱ्या हाताने अजगर पकडावे लागेल. पण अजगर ने अशावेळी अ‍ॅगल ला पिळा घातल्यास त्याला एका हाताने काढणे जमणार नाही. व जरा तोल गेला तर आपण सरळ धरणाच्या पाण्यात पडू शकतो. त्यामुळे त्याला बाहेर कसं काढायचं याचा प्रश्न पढला होता. पण त्याला सुखरूप पकडून जंगलात सोडणे महत्वाचे आहे, म्हणून सर्पमित्र विकास माने यांनी त्याला खाली जाऊन चिमट्याच्या साहायाने वर काढायचे ठरवले. माने यांनी खाली उतरून एका हाताने अ‍ॅगल व दुसऱ्या हातात चिमट्याच्या साहाय्याने त्या अजगराला पकडले. पण अजगराने त्या अ‍ॅगल ला पिळा घातल्यामुळे व अजगराचे वजन जास्त असल्यामुळे त्याला वर काढणे अवघड होते. त्यामुळे सहकारी अश्वजित जाधव यांच्याकडे अजगर पकडलेला चिमटा देऊन माने यांनी अजगराचा पिळा काढून शेपटीच्या साहाय्याने वरती काढले. नंतर त्याला व्यवस्थित पकडून मोठ्या कापडी पिशवीत घालण्यात आले. अजगर हा साप निशाचर आहे त्यामुळे त्याला रात्री वनविभागाच्या अधिकार्यांसंवेत जंगलात सोडण्यात येणार आहे.
भारतीय अजगराला इंग्रजीमध्ये इंडियन रॉक पायथन असे म्हणतात. याची अधिकतम लांबी २४ फुटपर्यत असते. जानेवारी ते मार्च हा मिलनाचा कालावधी असून, मादी पालापाचोळ्याचा ढीग करून त्यात २० ते ८० अंडी घालते. या सापाचे मुख्य खाद्य उंदीर, घुस अश्या छोट्या प्राण्यांपासून माकड, कोल्हा, कुत्रा, वासरू, सालींदर, बिबट्या हे आहे. हा साप भारतात सर्वत्र आढळतो.
या सापाविषयी समाजात अनेक गैरसमज आहेत. पण हा साप पूर्णपणे बिनविषारी असून माणसाला यांच्यापासून कसल्याही प्रकारचा धोका नसतो. तसेच या सापाला वन्यजीव संरक्षण कायद्या अंतर्गत जास्त संरक्षण आहे. त्यामुळे याला मारल्यास मोठी शिक्षा होऊ शकते. त्यामुळे असा किंवा इतर कोणताही साप आढळल्यास तात्काळ जवळच्या वनविभागाशी अथवा सर्पमित्रांशी संपर्क साधा असे आवाहन केले आहे.
